Pierścionki eternity (z ang. wieczność) tradycyjnie wręczane w prezencie rocznicowym, bądź jako upominek z okazji narodzin dziecka. Ułożenie diamentów w obrączce symbolizuje niekończącą się miłość, krąg życia lub wieczność zamkniętą w klejnocie. Były znane już od XVII wieku, ale moda na nie rozkwitła w latach 60. i trwa do dziś.
Kamienie oprawione w tym stylu są "wtopione" w powierzchnię obrączki. Swoją popularność zdobyły już w XIX wieku, a legenda głosi, że owa oprawa miała służyć zabezpieczeniu kamieni przed wyjęciem ich z oprawy przez złodziei…
Pierścionki te, były podarowane na znak przyjaźni, młodym kobietom na szczęście, a także spełniały funkcje męskich pierścieni zaręczynowych. Często były w nich oprawione trzy kamienie mające symbolizować: przeszłość teraźniejszość oraz przyszłość.
Forma tej oprawy, polega na umiejscowieniu blisko siebie kamieni (najczęściej diamentów) wokół centralnego, często większego, okrągłego lub owalnego kamienia. Pierwsze pierścionki o tym kształcie pojawiły się już XVIII wieku, ale największą popularność zyskały w XX wieku. Jednym z najbardziej znanych na świecie pierścionków w formie karmazycji jest zaręczynowy pierścionek księżnej Diany z szafirem otoczonym diamentami, później ofiarowany księżnej Kate przez księcia Williama.
Pierścionki navette popularność zdobyły już w XVIII wieku, ale jej rozkwit przypadł na czas ery wiktoriańskiej. Ich nazwa pochodzi od kształtu — wydłużonej markizy przypominającej łódeczkę (fr. navette). Te pierścionki najczęściej wysadzane były wieloma diamentami, niektóre z nich pośrodku zdobiono także kamieniami kolorowymi np. rubinami, szmaragdami, szafirami czy opalami.
W języku francuskim oznacza samotny, jest to potoczna nazwa określająca pierścionek z jednym kamieniem. Model ten jest najbardziej kojarzony z klasycznym pierścionkiem zaręczynowym. Pojedynczy kamień jest symbolem miłości oraz jedności.
Moda na te masywne pierścionki o regularnych, geometrycznych kształtach zapanowała pod koniec lat 30. Symetryczny styl Art Deco został zinterpretowany na nowo w mocniejszy i odważniejszym sposób. Nazwa tank (z ang. czołg) prawdopodobnie pochodzi od skojarzenia ich kształtu ze śladem, jaki pozostawia po sobie gąsienica jadącego czołgu. Główną rolę w tym modelu gra żółte złoto, a dekorację stanowią mniejsze lub większe diamenty.
W XVII wieku w Europie popularność zyskały romantyczne pierścionki „toi et moi” (z fr. "ty i ja"). Nazwa odnosi się do charakterystycznego osadzenia użytych kamieni. Dwa kamienie oprawione blisko siebie miały symbolizować splecione ze sobą dusze łączące się w jedność. Pierścionkiem, który ugruntował ten trend, był klejnot z szafirem i diamentem, który w 1776 roku Napoleon Bonaparte podarował swojej ukochanej. "Toi et moi" to wciąż jeden z najbardziej popularnych modeli pierścionków zaręczynowych.
Pierścionki w stylu "tourbillon" (z fr. "wir" lub "zawirowanie") charakteryzuje się elementami spiralnymi lub skręconymi, które często otaczają kamień centralny lub tworzą wrażenie ruchu na powierzchni pierścionka. Może mieć on konstrukcję przypominającą obracający się wir, co nadaje mu dynamiczny, elegancki wygląd. Pierwsze modele pojawiły się w okresie secesji.
Przeczytaj również nasze artykuły o historii pierścionka zaręczynowego.